ការប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរលើបណ្ដាញកុំព្យូទ័រ និងទូរសព្ទឲ្យបានត្រឹមត្រូវ

សព្វថ្ងៃការប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរលើបណ្ដាញកុំព្យូទ័រនិងទូរសព្ទមានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់។ ឯកសារស្រាវជ្រាវនាឆ្នាំ២០១៦របស់ វិទ្យាស្ថានបើកទូលាយ (Open Institute) ស្ដីពី “ការប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណិតនិងទូរសព្ទដៃនៅប្រទេសកម្ពុជា” បង្ហាញថា៩៦%នៃប្រជាជនកម្ពុជាមានទូរសព្ទផ្ទាល់ខ្លួនប្រើ ហើយ៧៦%នៃប្រជាជនកម្ពុជាមានទូរសព្ទដៃដែលអាចប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរបាន (ពោលគឺកើនឡើង២១%ធៀបនឹងទិន្នន័យកាលពីឆ្នាំកន្លងទៅ)។ ចំណែកឯលទ្ធភាពប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណិតមាន៤៨% ប្រមាណជាពាក់កណ្ដាលនៃចំនួនប្រជាជនសរុប(ជាង១៥លាននាក់)។ ឯកសារដដែលនេះបានបង្ហាញថា ការសរសេរភាសាខ្មែរលើទូរសព្ទដៃកើនឡើងពី១៣% (នាឆ្នាំ២០១៣) ទៅ៣៨% (នាឆ្នាំ២០១៦)។ តើ​នេះ​ជា​សញ្ញា​ណ​ល្អ​នៃ​ការ​ប្រើប្រាស់​ភាសាខ្មែរ​ក្នុង​យុគសម័យ​បច្ចេកវិទ្យា​កុំព្យូទ័រ​ឬ​យ៉ាង​ណា?

ជាការពិតណាស់ដែលថាទូរសព្ទដៃទំនើបៗ សព្វថ្ងៃមានមុខងារដែលអាចឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់អាននិងសរសេរភាសាខ្មែរបានដោយប្រើប្រាស់ក្ដារចុចដ៏សម្បូរបែប ប៉ុន្តែបញ្ហាមួយចំនួនដែលចេះតែកើតឡើងជារឿយៗនោះគឺ កំហុសអក្ខរាវិរុទ្ធ ទាំងដោយចេតនាឬអចេតនា។ កំហុសទាំងនេះមិនសំដៅទៅលើការប្រកបរាយព្យាង្គ/តម្រួតព្យាង្គ(ឧទាហរណ៍៖ សំរាប់/សម្រាប់)ទេ តែវាទាក់ទងនឹងការធ្វេសប្រហែសរបស់អ្នកសរសេរដែលបានមើលរំលងចំណុចគន្លឹះបច្ចេកទេស ពោលគឺរបៀបវាយខ្មែរយូនីកូដឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត។ ក្បួនខ្នាតនោះខុសពិីការសរសេរដោយដៃ និយាយឱ្យចំ យើងរាល់គ្នាមិនអាចសរសេរអក្សរណាមុនក៏បានតាមចិត្តចង់ ហើយក៏មិនមែនចេះតែផ្សំតួអក្សរបញ្ចូលគ្នាឱ្យតែមើលទៅស្រដៀងនឹងអ្វីដែលចង់បាន គឺបានហើយ នោះក៏ទេដែរ។ នៅក្នុងកម្មវិធីខ្មែរយូនីកូដ តួអក្សរត្រូវបានគេដាក់នៅលើគ្រាប់ចុចនីមួយៗរបស់ក្ដារចុច ដូច្នេះហើយយើងត្រូវតែមានការប្រុងប្រយត្នខ្ពស់ពេលវាយពាក្យខ្មែរ បើមិនដូច្នោះទេ ពាក្យដែលយើងវាយនឹងមិនត្រឹមត្រូវឡើយ (សូមមើលឧទាហរណ៍ក្នុងតារាងតាមចំណុចខាងក្រោម)។

ជាក់ស្ដែង មិនថាសំណេរលើវែបសាយព័ត៌មានឬ បណ្ដាញហ្វេសប៊ុកបុគ្គលទេ សំណេរដែលមិនត្រឹមត្រូវត្រូវបានគេចែកចាយបន្តឱ្យគ្នា ជាហេតុធ្វើមនុស្សម្នាកាន់តែច្រើនយកគំរូតាមការប្រកបដែលខុសនោះ។ ផ្អែកលើបទពិសោធន៍ការងារផ្នែកភាសាវិទ្យា ខ្ញុំសូមលើកយកចំណុចដែលជាបញ្ហាមួយចំនួនដែលខ្ញុំធ្លាប់ជួបប្រទះមកបង្ហាញដើម្បីជួយដាស់ស្មារតីនិងកាត់បន្ថយកំហុស៖

១. យុគ្គលពិន្ទុ (ៈ) និង ចុចពីរ (:)

សញ្ញា​ទាំង​ពីរ​នេះ​មើល​ទៅ​ដូច​គ្នាពេល​គេ​ផ្គុំ​វា​ជា​មួយ​ព្យញ្ជនៈ តែ​វា​ខុស​គ្នា​ស្រឡះ។ យុគ្គលពិន្ទុ​ជា​របស់​ខ្មែរ ចំណែក​ឯ​ចុច​ពីរ​ជា​របស់​ឡាតាំង។ ដូច្នេះ​ យើង​ត្រូវ​ប្រើ​វា​ឱ្យ​ត្រូវ​តាម​មុខងារ​របស់​វា! ជាងនេះទៅទៀតមានការប្រើប្រាស់ខុសជាច្រើនអន្លើអំពីការប្រើយុគ្គលពិន្ទុ ឧទាហរណ៍ “លក្ខណៈ” ត្រូវបានគេសរសេរជា “លក្ខណះ” ក៏មាន។

២. ជើងព្យញ្ជនៈស្រដៀងៗគ្នា

ជើង​ព្យញ្ជនៈ​ខ្លះ​មាន​លក្ខណៈស្រដៀង​គ្នា ឬ ដូច​គ្នា​តែ​ម្ដង សូម​មើល​ឧទាហរណ៍​ខាង​ក្រោម៖

៣. ស្រៈ

ស្រៈ​ខ្លះ​អាច​ធ្វើ​ឱ្យមាន​ការ​មិន​ស៊ីសង្វាក់​គ្នាក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ប្រើប្រាស់ ពេល​ខ្លះ​គេ​ផ្សំ​បញ្ចូល​គ្នា​តាម​ចិត្ត​ដោយ​មិន​បាន​គិតថា​មួយ​ត្រឹមត្រូវ មួយ​ណា​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ​ទេ។ និយាយ​ឱ្យ​ចំ​គឺ​ឱ្យ​តែ​អាន​រួច​គឺ​ជា​ការ​ស្រេច។ នេះ​ហើយ​ជា​បញ្ហា។ ឧទាហរណ៍​ខាងក្រោម​បង្ហាញ​ថា ស្រៈ “ំ” និង​ស្រៈ “ះ” គួរ​តែ​ដាក​បន្ទាប់​ពី​ស្រៈ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​វា​ផ្សំ​ជាមួយ ពោលគឺ ស្រៈ “ុ ា ោ”។ ចំណែក​ឯ​ស្រៈ “ោ” និង ស្រៈ “ើ” មិន​ត្រូវ​ប្រើ​ផ្សំ​គ្នា​រវាង ស្រៈ​ “េ” និង ស្រៈ “ា” ឬ ស្រៈ “ី” ឡើយ។

៤. ការផ្គុំអក្សរខុស

ដូច​ចំណុច​ទី​៣​ដែរ ជំនួស​ឱ្យ​ការ​ស្វែងរក​តួ​អក្សរ​ដែល​ត្រឹមត្រូវ អ្នក​ប្រើប្រាស់​បែរ​ជា​យក​ព្យញ្ជនៈ​ផ្សំ​និង​ជើង​ដើម្បី​ឱ្យ​ចេញ​ជា​តួ​អក្សរ​ដែល​គេ​ចង់​បាន។ ឧទាហរណ៍ អក្សរ “ឡ” គេ​បែរ​ជា​យក​អក្សរ “ទ” មក​ផ្សំ​និងជើង “្ប” ដើម្បី​បាន​ជា “ទ្ប” តែ​នេះ​មិន​មែន​ជា​អក្សរ “ឡ” នោះ​ទេ។ សូម​មើល​ឧទាហរណ៍​ផ្សេង​ទៀត​ខាង​ក្រោម!

៥. ស្រៈពេញតួស្រដៀងៗគ្នា

• “ឫ” និង “ឬ”
  1. ឬកពារ (ខុស) ឫកពារ (ត្រូវ)
  2. ឬស្សី (ខុស) ឫស្សី (ត្រូវ)
• “ឭ” និង “ឮ”
  1. រឮក (ខុស) រឭក (ត្រូវ)
  2. ពញាឭ (ខុស) ពញាឮ (ត្រូវ)
• “ឧ” “ឱ” “ឪ” និង “ឳ”
  1. ឧពុក (ខុស)
     ឱពុក (ខុស)
     ឳពុក (ខុស) ឪពុក (ត្រូវ)
  2. ឳកញ៉ា (ខុស)

ឱកញ៉ា (ខុស) ឧកញ៉ា (ត្រូវ)

បញ្ហាទាំងនេះប្រហែលជាកើតឡើងដោយសារមហាជនមិនបានស្វែងយល់ឬអានសេចក្ដីណែនាំពីរបៀបវាយពាក្យខ្មែររបស់យូនីកូដខ្មែរ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរលើប្រព័ន្ធកុំព្យូទ័រក្ដី ទូរសព្ទក្ដី សូមមេត្តាជៀសវាងនូវកំហុសដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ ហើយសរសេរឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត។ បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ អក្ខរាវិរុទ្ធ​ភាសាខ្មែរ​នឹង​ច្របូកច្របល់ ហើយ​បង្ករ​ការលំបាក​ដល់​ការ​អភិរក្ស​និង​អភិវឌ្ឍ​ភាសា​ខ្មែរ​យើង។ ការ​ចេះ​តែ​ប្រើ​តាម​គ្នា​នាំ​ឱ្យ​បញ្ហា​នេះកាន់តែ​យ៉ាប់ទៅៗ តួយ៉ាង​ការ​ប្រកប​ពាក្យ “អូរឬស្សី” (ពាក្យ​ខុស) មាន​ច្រើន​ជាង “អូរឫស្សី” (ពាក្យ​ត្រូវ) ទៅ​ទៀត នេះ​បើ​មើល​លើ​តួលេខ​នេះ​ការ​ស្វែង​រក​ក្នុង​ហ្គូហ្គល។ និយាយ​ឱ្យ​ចំ នៅ​ក្នុង​ហ្គូហ្គល គេរក​ឃើញលទ្ធផលសម្រាប់​ការ​ស្វែង​រកពាក្យ “អូរឬស្សី” (ពាក្យ​ខុស) ដល់​ទៅ ២៣៧ ០០០ ខណៈ​លទ្ធផល​សម្រាប់​ពាក្យ “អូរឫស្សី” (ពាក្យត្រូវ) វិញ មាន​តែ ៣៣ ៨០០។ គំលាត​ដ៏​ធំ​នេះ​គឺ​បណ្ដាល​មក​ពី​មហាជន​យល់​ច្រឡំ​ថា​ពាក្យ​ខុស​ជា​ពាក្យ​ត្រូវទើប​នាំ​គ្នា​ប្រើច្រើន​យ៉ាង​នេះ​នៅ​លើ​បណ្ដាញ​អ៊ីនធើណេត។

ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្វីដែលមិនអាចប្រកែកបាននោះគឺក្ដារចុចសព្វថ្ងៃពិបាកប្រើណាស់សម្រាប់អ្នកដែលមិនធ្លាប់ប្រើខ្មែរយូនីកូដនៅក្នុងកំព្យូទ័រ ព្រោះថាគេពិបាករាវរកតួអក្សរដេលគេចង់វាយ ហើយណាមួយទៀតវាត្រូវការពេលវេលាយូរដើម្បីវាយបានមួយពាក្យ។ និយាយឱ្យចំ អ្នកទើបនឹងប្រើទូរសព្ទមិនអាចស្មានឬចាំបានភ្លាមៗទេ ថាតួអក្សរណានៅត្រង់ណាឬលើគ្រាប់ចុចមួយណា ឱ្យតែឃើញស្រដៀងៗ ប្រហែលៗ ក៏ចុចយកតែម្ដង។ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាមានកំហុសអក្ខរាវិរុទ្ធជាច្រើននៅលើអ៊ីនធើណិត(ជាពិសេសហ្វេសប៊ុកតែម្ដង)។ ប្រសិនបើអ្នក​ប្រើប្រាស់​ភាសាខ្មែរ​រាល់​គ្នា​បាន​ស្វែង​យល់​ពី​ចំណុច​ដែល​បាន​រៀបរាប់​ខាង​លើ ហើយ​បើ​មានក្ដារចុចមួយដែលអាចជួយសម្រួលដល់ការស្វែងរកគ្រាប់ចុចដែលគេចង់វាយនិងអាចកែកំហុសអក្ខរាវិរុទ្ធដែលបានរៀបរាប់ខាងលើដោយស្វ័យប្រវត្តិតែម្ដង នោះកំហុសអក្ខរាវិរុទ្ធនឹងថយចុះ ហើយគេអាចសន្និដ្ឋានបានថាក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំទៀតអត្ថបទជាភាសាខ្មែរនៅលើបណ្ដាញអ៊ីនធើណិតទាំងមូលដែលមានភាសាខ្មែរនឹងលែងមានកំហុសអក្ខរាវិរុទ្ធទៀតហើយ៕